Corona blijft het beeld bepalen op dit moment. Daarom hebben we alle boodschappen voor een week in Nederland gedaan. Eenmaal in Frankrijk zouden we behalve het halen van de nodige benzine verder niemand dichtbij zien. Zelfs op een veiligere afstand dan vaak in Nederland het geval is.
We dachten te kunnen genieten van een heerlijke rustige week met een kabbelend beekje op de achtergrond, maar niets was minder waar. Op de berg was heel wat hout gekapt en de stammen waren niet al te dik, dus had het bedrijf schijnbaar besloten om ze te vermalen en dan gelijk in grote vrachtwagens te storten. En dat uitgerekend de week dat we er waren.
Natuurlijk is er nog wel enige afstand, maar toch was het een heel lawaai. Gelukkig begonnen ze niet te vroeg en stopten ze weer op tijd.
Verder hebben we eigenlijk niet veel meer gedaan dan de tuin. Natuurlijk genoten van de omgeving. Wel hebben we constant de nieuwsberichten in de gaten gehouden. Er was sprake dat de grenzen weer dicht zouden gaan en we wilden dat graag wel weten.
Woensdag kwam dat bericht en we zijn daarom donderdag maar naar huis gegaan. Schijnbaar hadden we ook nog in het weekend terug kunnen gaan. Maar we hebben het zekere voor het onzekere genomen.
