Het begint al een gewoonte te worden dat we een weekend in Juni gaan. Eigenlijk kunnen we dit beter het tuinweekend noemen, omdat we er alleen heen gaan om de tuin op orde te brengen.
Dit jaar was het zelfs een dag langer. Laura was donderdag vrij en mijn manager was zo aardig om me ook vrij te geven. Dus vertrokken we een dag eerder dan gepland. En eigenlijk waren we ook een dag eerder klaar dan gepland. Dat is dan ook wel weer lekker. Wel zijn we op tijd uit bed gegaan, omdat de temperaturen te hoog waren om ‘s middags nog wat in de tuin te doen. Dus deden we in de vroege ochtend veel en dan in de namiddag en avond en dat beviel prima.
We waren wel heel benieuwd hoe de tuin erbij stond. Toen we in Mei waren geweest, zagen er een aantal planten, zoals de Kiwi en de Anabel er niet zo goed uit. En op het moment dat we de siervruchten, courgette en komkommers hadden gepoot, begon het opeens ‘s nachts onder het vriespunt te dalen. Daar kunnen ze niet tegen.
Het resultaat was dan ook dat die allemaal verdwenen waren. Verder was ook de Acer niet levend meer, maar de kiwi, de anabel en de overige planten zagen er gelukkig weer veel beter uit.
De fruitbomen hadden ook te leiden gehad van het koude weer. Ze zaten volop in de bloesem in Mei, maar we zagen nog weinig vruchten. Wel telden we meer peren dan appels (6 om 5) Dus het is een goed peren jaar.
Een andere plant die is verdwenen is de tuin orchidee, haar buurman, de kogeldistel had zijn zaad zo om zich heen gespreid dat alles overwoekerd was met zijn nakomelingen en dat heeft haar geen kans gegeven om te gaan groeien.
Zoals altijd is het gras veel werk. De maaier kon het niet aan, dus eerst met de strimmer aan de slag. We denken er nu serieus over om een bezinemaaier te komen. Helaas heb ik het nog niet zover gekregen dat we voor een zitmaaier gaan. Maar ik blijf het proberen. Wie weet de volgende over een jaar of 10.
Als extraatje hebben we ook nog een groot gedeelte van de parkeerplek ontdaan van onkruid. We hadden in het begin niet verwacht dat het daar zo hard zou groeien op die steentjes, maar blijkbaar maakt dat voor onkruid niet uit. Dus er maar tegenaan, anders hebben we straks weer net zo’n parkeerplek als toen we begonnen, waar je met de auto niet wegkomt als het nat en blubberig is.