Op 17 July begon onze zomervakantie. De heenreis verliep voorspoedig met prachtig weer om te rijden. Bij aankomst in Gouttelange, was het wel duidelijk dat we er een tijd niet geweest waren. Gelukkig waren de brandnetels niet terug gekomen, maar daarvoor in de plaats was er nu ander onkruid zoals allerlei soorten grassen en distels. Het zag er nogal wild uit. De uien en paprika’s waren niet te herkennen. Wel waren alle planten die we gezaaid en gezet hadden blijven leven. Het gezaaide wilde bloemen mengsel bloeide uitbundig. Een vrolijk gezicht.
Het eerste wat er gedaan moest worden, was het herinrichten van de kamer. Omdat we op het moment dat we in Mei vertrokken niet zeker waren of de aannemer tijd had om de vloer eruit te halen, hadden we de kamer voor de zekerheid maar leeggehaald.
Het was de bedoeling om, naast de nodige klusjes in en om het huis, de omgeving beter te leren kennen. En dat is ook aardig gelukt. We hebben plaatsjes in de omgeving bekeken, musea bezocht, een zwemplek gevonden en gewandeld. Het was er prima weer voor. Niet al te warm om actief bezig te zijn en werd het wel te warm, dan hadden we nog het zwembadje of Lac de Villerest om af te koelen.Bij het kopje Omgeving, zie je foto’s van waar we naar toe zijn geweest.
Daarnaast werd er toch het nodige gedaan.
- Schilderen
Laura is zowel binnen als buiten, druk bezig geweest met het schilderen. De deuren en ramen boven zijn grondig aangepakt. Ze waren behoorlijk kaal en dat betekent dus schuren, schoonmaken, gronden, schuren, schoonmaken, aflakken. Heel wat uurtjes zijn hier in gaan zitten. Zeker ook doordat de ramen uit kleine vakjes bestaat. Ook buiten is ze druk bezig geweest. De luiken, de balken boven de deur en een aantal daklijsten hebben een nieuw laag bruine verf gekregen. Totdat de verf op was. - Onkruid wieden/takken verwijderen
Dat was een van de eerste dingen die we gedaan hebben. Al was het alleen al voor het zicht. Waar gespit was en plantjes waren gezet, wat het onkruid vrij gemakkelijk te verwijderen. Andere stukken zijn omgespit en grotte bossen onkruid verwijderd. Langs de kant van de weg heeft Thomas met de strimmer het onkruid afgemaaid. Ook op het terras voor het huis was weer het nodige opgekomen. Dat hebben we eerst behandeld met een gif en later in de vakantie heeft Laura het geheel opgeknapt. De gekapte bomen hadden allemaal uitlopers gekregen. Op zich gaf dat mooie struikjes, maar als je ze laat staan, worden dat weer allemaal flinke takken. Dus de snoeischaar erin. - Plaats creeeren voor het zwembad
Het was de bedoeling dat we een groot opzet zwembad zouden gaan halen. Daarvoor moest eerst een plek gemaakt worden. Miranda is druk bezig geweest om dit vlak te maken. Helaas waren de grote zwembaden uitverkocht en hebben we een wat kleiner opblaasbad gekocht. Dit was toch wel een heerlijke verkoeling. - Houthok
Zoals eerder gezet, staan er nogal wat hokjes/overkappingen in de tuin. Op zich handig, maar niet allemaal even mooi. Een klein hokje waar we veel rotzooi in staat, zouden we afbreken en daar zou een houthokje komen. Eerst moest daarvoor al de troep naar de stort en het hout eruit. Daarna kon het dak eraf en de muur afgebroken. Zoals je op de foto’s kunt zien heeft iedereen meegeholpen om het hokje af te krijgen. - Stenen trap
Om van het terras in het lager gelegen gedeelte van de tuin te komen, was er tot nu toe een schuin aflopend pad. Het was gelijk al de bedoeling dat deze vervangen zou worden door een trap. Doordat er beneden nog niet begonnen kon worden, is dit in de planning vooruitgeschoven en hebben we dat in deze vakantie gerealiseerd. Voor de bouw hebben we heel wat puin kunnen gebruiken dat we klein gemaakt hebben. De trap zel bestaat uit grote en kleine keien die we in de tuin gevonden hadden. Ondanks dat er heel wat in gegaan zijn, leek het of de stapel met keien niet kleiner werd. Dit kwam vooral omdat er tijdens het spitten steeds weer nieuwe keien tevoorschijn kwamen. De trap bestaat uit 4 treden van ongeveer 17,5 cm. Er blijft nog een kleine opstap naar het teras over, die nog wat hoger zal worden op het moment dat de houten vlonder aangelegd is. - Terrasje
In Mei had ik 2 bankjes gemaakt van balken die we over hadden. Daar tussen hadden we een dikke stam gezet als tafel, waarvoor we nu een glasplaatje hadden meegenomen. Voor de bankjes hebben we nu de eerste stenen neergelegd. Hiervoor zijn dezelfde soort keien gebruikt als in de trap. Doordat elke steen een andere dikte heeft en de meeste behoorlijk wat wegen, was het een behoorlijke klus. En dan te bedenken dat we dit soort paden door heel de tuin willen leggen. - Kappen
Het was niet de bedoeling dat er bomen omgezaagd zouden worden. Zeker niet omdat deze nu volop blad hebben. Maar in het achterste gedeelt stond er eentje die er slecht aan toe was. Indien we die zouden laten staan, zou deze mogelijk bij een storm kunnen omwaaien. En we hebben tijdens deze vakantie gemerkt dat het er behoorlijk kan stormen. Ook aan de hele grote, dikke boom is begonnen. Er bleek een flink gat in de boom te zitten en na wat beter kijken, kwamen we er achter dat er een groot stuk hol is. Het lijkt nog niet rot te zijn, maar omdat het een enorme boom is, die behoorlijk wat schade kan aanrichten indien hij omwaait, zijn er al een aantal takken uitgezaagd. Dit zorgde voor nogal wat hout. - Gras inzaaien
De vorige keer hadden we al een stuk gras ingezaaid. Op dat moment hadden we geen tijd om meer gereed te maken voor het zaaien. Omdat het gras goed was opgekomen, het niet al te warm was en het regelmatig regende, dachten we dat het mogelijk moest zijn om nog een stuk bij te zaaien. Het voorbereiden koste enige tijd omdat op die plek een hoop kiezels had gelegen die gebruikt is voor de Sauffe Septic. Op onze knietjes zijn we door het hele stuk heen gegaan en hebben er zoveel mogelijk uitgehaald. We zijn benieuwd of het gras opkomt en anders zaaien we bij. In de planning zitten nog meer stukken gras, maar deze stukken moeten eerst nog voorbereid worden, voordat we kunnen inzaaien.Als je het zo neerschrijft, is het heel wat.Op een ochtend dat we vertrokken voor een uitje, zagen we dat er in het dakje van de brievenbus wespen zaten. Het bleek dat ze begonnen waren om een wespen nest te maken. Ik vind de natuur prachtig en hou er van om alle bijtjes in andere insekten in de bloemen druk bezig te zien op zoek naar voedsel, maar van wespen hou ik absoluut niet. Ze zijn vervelend en gevaarlijk. Gelukkig was het nog maar een klein nestje en zaten er nog niet al te veel wespen. Het zou dus het beste zijn om ze direct uit te roeien. Nadat we er over nagedacht hadden, leek het meest praktische om ze te verbranden. De brievenbus is van staal en aan een kant dicht. Door er een flinke prop kranten in 1 keer in te stoppen, zouden we voorkomen dat ze eruit zouden vliegen. Deze kranten hebben we bespotten met aanmaak vloeistof en dat hebben we aangestokken. Dit heeft geholpen. We zagen daarna nog enkele wespen die mogelijk niet op het nest waren tijdens de verbranding, maar die zaten er wat hulpeloos bij.
Natuurlijk is ook de buurman regelmatig op bezoek geweest om te kijken hoe het allemaal verging met die Nederlanders. Als hij er was, lette hij ook goed op. ZO had hij bijvoorbeeld gehoord dat tijdens het zagen met de kettingzaag, het nogal moeizaam verliep. Hij kwam daarna al snel aan met een speciale ronde veil om de ketting te slijpen. Hij legde ons graag uit hoe je de ketting moet slijpen en hoe je kunt zien dat de ketting bot wordt. Bijvoorbeeld door de grootte en kleur van het zaagsel en aan de donkere strepen op het afgezaagde blok. Toen we daarna in een brico liepen, hebben gelijk zo’n veil aangeschaft. Zeker omdat er de komende tijd nogal wat gezaagd zal moeten worden.
De laatste dagen kregen we bezoek van een poes met 1 oog. We dachten dat het de poes van de buurman was. We hadden hem namelijk nogal wat keer voorbij zien lopen, maar tot nu toe was hij erg schuw en verdween zodra hij ons zag. Waarom hij nu wel langskwam, is niet duidelijk. Hij had het nogal naar zijn zin en zat de hele tijd dat we buiten waren bij ons in de buurt. Dat geeft iets huiselijks. De buurman vertelde ons dat hij van iemand was, die verhuist is naar Saint Martin. De poes liep echter steeds terug. Nu zorgen er diverse mensen voor hem. Hij eet mee met de kat van de buurman en de nieuwe bewoners van zijn oude woning geven hem regelmatig wat. Hij komt dus wel aan zijn kostje.