Het beloofde 3 mooie weken te worden. Tenminste dat werd ons beloofd door alle media. De zomer zou beginnen.
En dit jaar hebben ze gelijk gekregen. 3 prachtige weken met temparaturen te hoog om veel te klussen, maar dat was ook niet echt meer nodig. We hebben de afgelopen jaren veel gedaan en nu is het in principe nog wat kleine dingetjes die ook in de Herfstvakantie zouden kunnen gebeuren.
Er komen wel al terug kerende klusjes. Zoals het onderhoud van de tuin en het klaar maken van de houtvoorraad.
Met de tuin zijn we de eerste week druk bezig geweest. Zolang het nog maar niet te warm was. Dus vooral ‘s morgens tot 11 uur. Het was wel nodig. Door de natte weken, had het onkruid flink de kans gehad om te groeien.
Voordat we het afval van de tuin achter in wilde storten, wilden we het puin wat er nog lag van het kookhokje uit de tuin hebben. Dit hebben we verplaatst tussen de composthoop en de weg. Het werd een kleine wal van puin. Daarop hebben we het groen afval gestort. We hopen dat dit compost wordt en tussen het puin zake. Later zouden daar dan weer plantjes kunnen gaan groeien.
Ook de stenen die we in de tuin verzameld hadden en die we nog wilde gebruiken voor paden en terrassen, hebben we wat naar achter verplaatst. Omdat je daar niet goed kan maaien, werd het steeds meer overwoekert en was het een minder mooi gezicht. Nu het weg is, kunnen we dit stuk van het najaar ook bij de tuin gebruiken.
Veel van de stenen hebben we wel gebruikt in een terras waar je vanaf ongeveer 15:00 schaduw hebt van bomen. Daar zaten we nu ook al vaak, maar het liep daar wat scheef af. In de week dat Nico en Lia op bezoek waren heeft Nico samen met Thomas dit een stuk afgevlakt en zijn we met zijn allen begonnen om hier de stenen in te passen. In de week daarna hebben we er metselmortel tussen gedaan, zodat het onkruid geen kans zou krijgen. Uiteindelijk zijn er 10 zakken van dit spul erin gegaan en hebben we een heerlijk terras om te zitten. Er moet nog wel een muurtje komen om de rest van de grond tegen te houden, maar daar zijn we niet aan toegekomen.
Nico is ook samen met Thomas het dak opgeweest om de attene voor de mobiele telefoon aan te sluiten. Het ontvangst was niet al te best en deze atenne is aan te sluiten op een telefoon. Het ontvangst is dan een stuk beter en kun je rustig vanuit de kamer bellen of gebeld worden.
Binnen is er niet al te veel gebeurd. Een aantal voegen die nog moesten gebeuren, zijn gedaan, latjes voor de horretjes zijn in de xylopheen gezet, een stuk van de keuken is in de grondverf gezet en wat plekken zijn gestuct en nog wat van die kleine klusjes. Dat laatste omdat er nogal wat verschil zat tussen de bestaande muur en de wand die de aannemer gezet had. Om er een geheel van te maken, is dit aangesmeerd.
Iets wat we eigenlijk al langer wilden, is een grote stenen barbecue. We hadden er al naar staan kijken en van het jaar zou het er dan eindelijk van komen. We wilden deze wel graag vlak naast het terras omdat daar nog een overkapping over moet komen en we de barbecue daar liever niet onder wilde hebben. Dit was niet zo moeilijk. Er moest wel een klein stukje terras bij gelegd worden, waarvoor een fundering gemaakt moest worden en wat stenen opgemetseld. Voor de fundering hadden we nog puin en beton zat. De rest hebben we met Nico gedaan. De barbecue zelf zijn we wezen halen in Vichy. We hadden de bank uit de auto gehaald, omdat het nogal een gevaarte was. Na dat ze in de winkel de juiste hadden gevonden, keek de man van de winkel bezorgd of het er wel in zou kunnen. Het was niet zozeer het gewicht (zo’n 500 kilo), maar de grootte van de bbq. Thomas en ik waren er van overtuigd, dat het zou passen. Dus toch gehaald en na alle onderdelen los gehaald te hebben, paste hij er goed in. Er was zelfs zoveel ruimte over dat we er nog een zwembad van 4,5 meter bij konden stoppen. Met een volgeladen auto zijn we voorzichtig terug gereden.
Verder wat uitstapjes gemaakt. Onder andere naar Montaigu-le-Bin. Hier ligt een oud vervallen kasteel. We hadden het dorp al eerder bezocht toen we met de makelaar rondreden. Op het laatst hebben we hier wat gedronken. Deze keer wilden we het plaatsje bezoeken. Op het moment dat we aan kwamen, was het er erg druk. Er was een trouwerij aan de gang en de kerkdienst was op het punt te beginnen. Veel van de genodigde liepen in militair of politie uniform. Aangezien we geen gepaste kleding aan hadden, gingen wij toch maar verder en zijn naar het kasteel gelopen om het van wat dichterbij te bekijken. We wisten niet of je het kon bezoeken en als dat wel mogelijk was, of we dat zouden doen. Daar aangekomen, bleek het hek op slot. Op het zelfde moment kwam er een auto naar boven gereden en stapte er een vrouw uit, die gelijk begon te praten tegen Miranda en Thomas. Het bleek dat ze iets moets ophalen in het kasteel en ze legde uit dat ze met behulp van studenten het kasteel aan het opknappen was. Ze vroeg of we het wilde zien en we mochten met haar meelopen terwijl zij op zoek ging naar wat ze nodig had. Op het moment dat zij klaar was, zei ze dat ze vertrok en dat als we alles gezien hadden, het hek maar achter ons dicht en op slot moesten doen. Ze gaf wel aan dat we niet naar binnen mochten omdat er nog overal gaten zaten en dit gevaarlijk was.
Andere uitstapjes waren naar Saint-Jean-Saint-Maurice-sur-Loire (de moeite waard te bezoeken) en Vulcania en natuurlijk de nodige caches met wandelingen van enkele kilometers.